Iedereen die mij een beetje kent weet dat ik verzot ben op tv-series, en dan het liefst binnen het genre post-apocalyptische rampen. Revolution, The 100, The Last Ship, Under the Dome, Defiance… Het liefst sluit ik me op en kijk een hele serie van begin tot eind. Geef mij een goede ramp, en ik ben verloren in mijn televisie. Het liefst bingewatch ik dan van begin tot eind in anderhalve dag.
Ik heb liever series dan films. Een meer uitgediept verhaal, de personages die meer diepgang krijgen naarmate de seizoenen vorderen, het hele idee van hoe de mensheid verder gaat na een dikke vette ramp – het is helemaal my cup of tea. Ik kan mezelf er zo heerlijk in verliezen. En dat was in het begin tegelijkertijd het probleem wat ik had met The Walking Dead.
Want The Walking Dead kan en mag in bovenstaand rijtje natuurlijk niet ontbreken. Nu heb ik met deze serie altijd een haat-liefde verhouding gehad. Want eigenlijk hou ik helemaal niet van zombies. Ze zijn eng, vies, goor, de stukken vlees kruipen over straat, het ontneemt me mijn eetlust, ze eten je gezicht op — nee, ik hou niet zo van zombies. Maar juist omdat de menselijke personages zich zo kunnen ontwikkelen en zo kunnen groeien, en vanwege de hele psychologie achter “wat doet het met je als je bijna alleen op de wereld achter blijft”, werd ik geboeid. En dus gingen we kijken.
We startten met TWD nog voor ik zwanger was van Monster!1. Daarna hebben we een tijd niet gekeken (geen idee meer waarom we toen stopten), maar toen ik ruim in verwachting was van Monster!2 gingen we verder. Slecht idee. Nachtmerries had ik ervan. Terwijl vriendlief naast mij lag te ronken, hoorde ik elk geluid en schoot de adrenaline keer op keer door mijn zwangere lijf omdat ik een zombie dacht te horen aan de deur. Of in de tuin. In het holst van de nacht was ik ontsnappingsplannen aan het bedenken voor het geval de zombie-apocalyps ons zou bereiken. Hoelang we het uit zouden kunnen houden in ons huis. Hoe ik met Monster!1 veilig uit het raam kon klimmen. Maar hoe moet dat dan als je baby begint te brullen? En waarmee zou ik mezelf kunnen verdedigen? Shit, die poort is wel heel handig om overheen te klimmen!
Je denkt rare dingen als je zwanger bent. We stopten met kijken, want ik trok het echt niet. Pas na een paar nachten kwam ik weer tot rust.
Maar toen Monster!2 ruim een jaar oud was, zijn we verder gegaan waar we gebleven waren. Eerst nog met wat aarzeling van mijn kant (de ontsnappingsplannen stonden nog in mijn geheugen gegrift), maar binnen een paar maanden tot afgelopen maart hebben we de serie uitgekeken. En toen vielen we in een zwart gat. Nu al afgelopen? Wat moesten we nu kijken?!
Dolend over het net verzamelden we series die we in de tussentijd bekeken in afwachting van 12 oktober. De start van seizoen 6 van The Walking Dead. Dat duurde nog zó lang!
Maar vandaag was het eindelijk zover! Als een ware fangirl zat ik half stuiterend op de bank, wachtend op de bevrijdende 22.00. Eindelijk, eindelijk! Er schoot van alles door me heen toen het EINDELIJK begon. Alles van het onderstaande. In willekeurige en soms terugkerende volgorde.
Voor degenen die de aflevering nog niet gezien hebben, zou ik hier VOORAL STOPPEN MET LEZEN :)
1) Hm, flashbacks? Zo kom ik er niet lekker in!
2) Wat is Rick toch een lul.
3) WHOOO, DARYL!!! (x20)
4) Deanna, snap out of it.
5) Dat zijn wel heel veel zombies. Oh oh.
6) Yaay, Morgan!
7) Dat zwart-wit is best vervelend.
8) Eikel ben je, Rick.
9) Ik wil weer Carol in actie. De rol die ze speelt is irritant.
10) Kan Daryl de troepen niet gaan leiden?
11) Waar is Carl?
12) Carter was een lul, maar hier komen problemen van, Rick.
13) Ja, zeg het hem, Jessie!
14) WHOO, DARYL OP EEN MOTOR :D (x30)
15) Gaan die plaatjes het echt houden?
16) #ifdaryldiesweriot !!
17) Gaan ze het nu echt doen?
18) Je weet gewoon dat dat plan fout gaat…
19) Die Glenn, die fixt dat toch mooi ff.
20) WAAR DE FUCK KOMT DAT GELUID VANDAAN?!
21) Ohshit, Alexandria.
22) WELKE MALLOOT ZET DIE TOETER AAN!?
23) GODVER, NIET UITZOOMEN, DAT BETEKENT-
24) … einde aflevering. Echt?
25) NU AL?!
26) DARYL YAAAY :D
En eigenlijk kan ik nu niet slapen. Ik denk niet dat ik last ga hebben van nachtmerries, maar ik moet nog even uit-stuiteren geloof ik. Nooit gedacht dat mijn nuchtere ik daar last van zou hebben ;)
