Ja hoor, een driftbui. Iedere peuterouder komt ze hoe dan ook tegen. Het is bijna fascinerend hoe een kind vrijwel ineens van standje relaxed naar ongecontroleerde boosheid kan gaan. Alsof er ineens een stop doorbrandt en er kortsluiting ontstaat. Ik moet zeggen dat mijn kinderen over het algemeen prima te spreken zijn. De oudste verbergt, wanneer hij boos is, zijn gezicht in zijn handen en gaat op de bank of de grond liggen, en dat doet hij vrijwel geluidloos. De jongste heeft het klassieke stampvoeten tot een kunst verheven maar is over het algemeen snel af te leiden. Ik heb in…
Bekijk berichtNiet doen! Maar wat niet? Je zegt heel vaak nee, en dat is een logisch gevolg van de ontdekkingsreizen die je kinderen maken. “Niet in je mond stoppen.” “Zand is niet om op te eten.” “Niet duwen/slaan.” “Niet op de bank springen.” “Geen eten in je haar smeren!” Voordat ik zelf kinderen had hoorde ik deze al, en ik kijk er ook niet van op dat ik ze nu ook gebruik. Maar soms berisp ik mijn Monsters en denk ik tegelijk, wat zeg ik nou? Wat doen ze nou? En stiekem moest ik er daarna hard om lachen. Hieronder mijn top…
Bekijk berichtBoodschappen doen met kinderen. Het is iets waar al veel klaagzangen over geschreven zijn en waar ik me totaal niet in kan vinden. De mijne zijn namelijk niet zo. Mijn Monsters gedragen zich nog best prima in een winkel. Voor het overgrote deel doe ik in mijn eentje, met de beide Monsters, op vrijdag de grote boodschappen voor de week erna. Monster!1 kan ik vantevoren nog enigszins instrueren dat hij mama moet helpen en het is zo’n goedzak dat hij dan braaft knikt en het, met een paar reminders, dan ook wel doet. Monster!2 is nog zo klein dat hij in…
Bekijk bericht