Het is weer ochtend. Ik drop Monster!2 bij het kinderdagverblijf. “Gisteren hebben we voor het eerst met het peutervolgsysteem gewerkt bij hem,” vertelt de leidster (voor degenen zonder kinderen of die geen flauw idee hebben waar ik het over heb, bekijk het maar als een soort cito voor peuters). “Sommige dingen die hij zou moeten kunnen deed hij veel beter dan gemiddeld, en andere dingen nog niet zo.”
Bekijk berichtMonster!1 is gevallen met de fiets. Na dit ongeluk zitten zijn voortanden flink los en zijn tandvlees is stuk. Het bloed blijft stromen, maar de bikkel wil wel naar het kinderdagverblijf want er wordt feest gevierd en dat gaat hij zeker niet missen! ’s Avonds gaat het weer mis en we lopen tegen een muur, “want met melktanden kunnen ze niets beginnen.” Lees ook: Een peuter, een fiets en een ongeluk (1) Als wij een paar uur in bed liggen, staat Monster!1 aan het bed. Ik schuif een stukje op en hij kruipt erbij. Meteen valt hij in slaap, maar voor mij is…
Bekijk berichtMonster!1 is gevallen met de fiets. Na dit ongeluk zitten zijn voortanden flink los en zijn tandvlees is stuk. En er is niets wat enig hulpverlener daar ook maar kan doen, want met melktanden kunnen ze niets beginnen. Ook al blijft het bloeden en zakken de tanden steeds verder naar beneden. Wat moeten we doen? De telefoon gaat. Op dat moment ben ik in gesprek met de ongediertebestrijders die ons huis terug gaan veroveren op de vlooien. En omdat mijn vriend de enige is die mij belt op de huistelefoon (als ie weet dat ik thuis ben), laat ik hem even gaan.…
Bekijk bericht