Ik zit in de kamer van de psycholoog. Ik wacht op mijn kleuter. Hij is keihard aan het werk met de psychologe van de GGZ. Want hij doet de psychologische test. Ik mag me er niet mee bemoeien. Spelenderwijs loodst ze hem door de spelletjes die ons straks inzicht gaan geven in zijn persoontje. Zodat we hem kunnen helpen. Mijn kind gaat naar de GGZ en krijgt straks een label. Een etiketje wat van mij nooit zo hoefde. Al vanaf het moment dat ik zwanger was zei ik dat hij maar lekker normaal moest zijn. Lekker in de middenmoot. Hij…
Bekijk berichtWe schrijven januari 2017. Inmiddels zijn we vier maanden bezig om via instanties voor onze oudste de juiste zorg te vinden. En we boeken langzaam maar zeker vooruitgang. Mijn kind krijgt hulp, langzaam maar zeker. Vorig jaar januari begonnen we met het kijken of we Monster!1 zindelijk konden krijgen. Het werd al snel duidelijk dat hij het doodeng vond. In april vroegen we advies bij het consultatiebureau, maar helaas onderkenden zij het probleem niet (want tsja, we hadden immers nog een half jaar en het “kwam vanzelf wel”). Daardoor kwamen we in september pas bij de schoolarts, en in oktober pas…
Bekijk berichtIk schreef het al eerder, het is nogal lastig als je kind niet zindelijk is en naar school gaat. Ik voel me een slechte moeder, omdat ik mijn oudste hierbij niet heb kunnen helpen. Gelukkig was er in oktober toch eindelijk de erkenning van de kinderarts dat het probleem groter was dan niet zindelijk willen worden, maar dat er nog iets anders aan ten grondslag lag: angst. Wij hebben dus niet voor niets een doorverwijzing gekregen naar de GGZ. Want de angst beperkt zich niet alleen tot niet durven plassen op een wc. De dokter mag niet eens aan zijn buik…
Bekijk berichtDeze week maakte ik een van de moeilijkste keuzes van mijn leven. Ik legde mijn leidinggevende functie neer. Na ruim 4 jaar als senior op verschillende afdelingen binnen de backoffice van Douwe Egberts te hebben gewerkt, doe ik een stapje terug. Niet omdat het zo fantastisch goed gaat met mijn eigen bedrijf (ik kan er nog niet van leven, helaas), maar vanwege mijn oudste zoon. Met deze beslissing kies ik voor mijn kind. Ik kon het niet meer. Het voelde alsof ik faalde op alle fronten. Ik kon de medewerkers niet meer de steun en leiding geven die ze verdienen. En…
Bekijk bericht