Waar mijn pittige peuter rustig van wordt: 10 ideeën

Ik heb dus een pittige peuter. Een heel lief, fysiek ventje dat dol is op knuffelen, aaien, kusjes geven, maar ook uit het niets kan gaan slaan of schoppen. En soms niet uit het niets, maar is hij gewoon zó opgewonden dat hij blijkbaar niks anders kan bedenken. Verder is hij een echte berggeit en klimt sinds hij kan lopen ook overal op. Zijn motoriek is al zo ver ontwikkeld, dat hij capriolen uithaalt die een zesjarige niet zouden misstaan.

Het heeft dus zeker zijn voor- en nadelen, zo’n pittig ding. Wat in ieder geval helpt, is hem op tijd uit te laten. Ik ben dus sinds kort enorm fan van indoor speeltuinen, waar hij in een veilige omgeving een paar uur kan klimmen en klauteren. En waar ik dus tegenwoordig niet meer mee hoef te klimmen, maar waar hij dat dus gewoon lekker zelf kan. Kleuter vindt het ook leuk, dus samen kunnen ze los. Terwijl ik met een boekje aan een tafeltje rustig van een cappuccino kan genieten. En uitgeput liggen ze ’s avonds in bed. Win-win.

Maar om je kind nou elke dag op deze manier af te matten, is ook niet helemaal de bedoeling. Want de dag daarna zijn het schuimbekkende draakjes die wel even moeten bijkomen. Het is ook fijn dat hij zichzelf op een rustigere manier kan entertainen. Om weer even op te laden voor de namiddag of voordat de drukke week met een kinderdagverblijf in het vooruitzicht weer begint. Maar hoe creëer je nou die rust voor een peuter die de hele dag hyperactief is en die je vooral in de gaten moet houden? Ik ben dus steeds weer op zoek naar nieuwe manieren om onze jongste ook rustig bezig te houden.

Hoe creëer je rust voor je pittige peuter?

Heb jij ook een pittige peuter? Misschien helpen deze tips jou (en heb jij er nog wat voor mij).

Kleien. Geef mijn peuter een potje Play Doh en hij is helemaal gelukkig. Geconcentreerd draait hij balletjes, pulkt hij de klei uit elkaar, smeert hem over de hele tafel en maakt slangen. Goed, je hele tafel ligt onder de klei en de vloer is uiteindelijk een slagveld, maar gelukkig hebben wij een geduldige stofzuiger en is klei niet duur.

Ei pellen. Mijn pittige peuter is dol op eieren. Het liefst hardgekookt. En het maakt niet uit of ie net uit de pan komt, dat ei móét gepeld. Gelukkig heeft hij de vuurvaste vingers van zijn moeder geërfd. Vakkundig slaat hij eerst het ei op zijn bordje zodat de schaal breekt, en dan begint hij minutieus alle stukjes te verwijderen. Vervolgens heeft hij het ei in drie happen op. En dan mag hij mijn ei ook nog pellen. Dubbel score (behalve als ik hem dan wil opeten).

Fotoboeken van zichzelf bekijken. Ik heb twee narcisten van de bovenste plank op de wereld gezet. Ze vinden zichzelf ge-wel-dig. Toen ik ooit nog een leven had, heb ik fanatiek foto’s in zitten plakken voor beide jongens. Daar heb ik nu enorm veel profijt van. Geef ze een fotoboek over zichzelf en ze bladeren het zestig keer door. En dan nog een keer, gewoon omdat het kan. Goed, er sneuvelt af en toe een fotoblad, maar no worries, dan plak je ze gewoon op een nieuwe.

Liedjes zingen. Hij leert ze zichzelf op de Ipad en vervolgens kunnen we ze tientallen keren achter elkaar herhalen. Goed, het vergt wat inspanning als moeder, maar er worden in ieder geval geen hersenen ingeslagen of meubilair gesloopt. En daar is ook wel wat voor te zeggen.

Rijgen. Vraag me niet waarom. Penne pasta of kralen en een veter, en hij is gelijk een tijdje zoet. Nog een tip: Prik wat grote satéprikkers in een schuursponsje en koop een pak Honey Loops. Grote voordeel hiervan is dat de pasta en kralen na een tijdje niet door de kamer vliegen, maar dat ze, als ie er klaar mee is, gewoon worden opgegeten.

Hem laten helpen. Zoals ik al zei, is mijn peuter ook een heel lief ding. En hij wil dolgraag helpen. Vraag ik eerst: “Wil jij een goede helper zijn?” Het antwoord hierop is standaard een enthousiast “JA, MAMA!” Vervolgens kun je alles aan hem vragen en hij doet het ook nog. Chill. Werkt ook als een tierelier in de supermarkt trouwens. Laat hem helpen, en ik heb een blije peuter (en soms iets meer boodschappen dan op het lijstje stonden maar ach, who’s counting.)

De zandbak. Ok, dat is in dit jaargetijde misschien nog niet zo’n heel goed idee, maar straks als het warm wordt kan-ie weer open. Torens bouwen, kastelen maken, vrachtwagens vol scheppen, zeven… hij is er zomaar een uur zoet mee. Je tuin ziet er daarna wel uit als een slagveld en je bent minimaal een kwartier alles weer bij elkaar aan het vegen, maar je moet er iets voor over hebben.

Knikkerbanen. Okee, het zelf bouwen heeft hij dus totáál geen geduld voor. Dus moeders zit hier menig uurtje fanatiek een Hubelino knikkerbaan te bouwen met de verwaarloosde Duplo. Maar als ie eenmaal staat (en we nog wat knikkers kunnen vinden), is mijn pittige peuter ineens niet meer zo pittig. Liefst bouw ik hem natuurlijk zo dat er twee banen door elkaar heen lopen voor de afwisseling, dat levert me minimaal 10 minuten extra op.

Bak met water. Serieus, waarom kopen we nog speelgoed voor die kinderen?! Het simpelste is vaak genoeg. Geef ze (bij warm weer en vooral buiten) een bak met water en een paar bekertjes (of de spullen uit de zandbak), en ze zijn zomaar een tijdje zoet. Meestal tot de bak met water leeg is of hij veranderd is in een modderbad. Geen probleem, leeggooien en nieuw water erin. En zo beginnen we weer van voor af aan. Ok, in alle eerlijkheid moet ik er wel aan toevoegen dat dit spelletje altijd rustig begint en eindigt met water gooien, maar goed.

Bouwen. Ik kocht dus laatst een doosje met houten blokken. Die mogen momenteel alleen aan tafel (want, rondvliegend, verdwijnend onder de bank, gooien, yadayada). Gaat-ie proberen hoe hoog de toren is die hij kan bouwen. Vervolgens valt de toren om of gooit hij hem om, da’s natuurlijk veel leuker. Ik moet hem wel even in de gaten houden dat hij niet gefrustreerd raakt als de toren te vaak om valt voordat hij klaar is, want anders heb ik een gefrustreerde pittige peuter. Maar de concentratie op zijn gezicht als hij stapelt, is fantastisch.

Heb jij een pittige peuter? En waar wordt hij of zij rustig van? Ik sta open voor nieuwe ideeën :)

Linda

Start de dag als Mary Poppins maar eindigt hem als Cruella DeVil. Neemt zichzelf niet zo serieus, dat doen haar kinderen ook niet. Voorstander van minimalistisch (aka lui of vintage) opvoeden

Share
Published by
Linda

Recent Posts

Eurovisie Songfestival Bingo 2021!

Een van de allertofste weken van het jaar is toch wel de week in mei…

4 jaar ago

Kinderen en corona: je geestelijke gezondheid als ouder bewaren

Week vier van de thuisscholing zit er bijna op en we hebben een paar vrije…

5 jaar ago

Gratis je schoolwerk geprint bij Alleeninkt.nl

Week 2 van het thuisscholen zit er bijna op. Ik merk dat ik in ieder…

5 jaar ago

Minimalistisch opvoeden: als ze 12 zijn…

Iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik fan ben van lui opvoeden. Of,…

5 jaar ago

Kinderen verzamelen: 7 tips om je kroost te vinden

Mijn kinderen kunnen spoorloos verdwijnen. Héél soms gebeurt dat buitenshuis, maar vaak zijn ze ook…

5 jaar ago

Decemberbaby’s zijn extra speciaal en dit is waarom

Mijn jongste is een decemberbaby. Echt, hoe had ik het zo kunnen plannen (en ik…

5 jaar ago