7.15. De twee jongens zijn wakker. “Papa, papa!” roept de oudste. Dus ik stoot mijn nog enigszins snurkende wederhelft aan. “Je zoon roept je.” “Hm”, is de reactie. En papa draait zich nog eens om. 7.21. Het wordt weer even stil in de jongenskamers. 7.44. Het begint opnieuw. Omdat het ook wel fijn is om even de bokkenpruik op te zetten en te denken, “Niemand denkt aan mij op deze dag,” luid zuchtend en steunend opgestaan. Er kwam enige reactie. Het was slechts weinig. Zelf aankleden, tanden poetsen, klaar voor de dag, en op naar de jongenskamers. 7.52. De luier…Bekijk bericht