Onze boerderij: The road to success

Jaha! We zijn er! Na bijna een jaar knokken voor wat we waard waren is het zover: we hebben de sleutel van ons nieuwe stulpje! Onze boerderij is een feit. Had je me vorig jaar om deze tijd gevraagd waar we nu zouden staan, had ik je waarschijnlijk niet geloofd. Maar jongens, wat een paar inzichten met je kunnen doen. De moraal van het hele verhaal? Als je echt iets wil, geef dan niet op. Dan gaat het je zeker lukken. 

In een notendop? Vorig jaar april volgde ik een gratis challenge waarin ik begon na te denken over wat ik nu echt wilde. Daarna bleef ik een beetje dubben. Maar wat wil ik dan echt? Geen idee. Ik had wel wat vage ideeën en op een gegeven moment dacht ik: ik ga iets voor mezelf doen. Ik ben gaan schrijven, bestelde een cursus kinderverhalen schrijven en zette mijn blog opnieuw op. Schrijven, dat wilde ik, maar wat wilde ik daarmee?

Wat willen wij? Een boerderij!

Geen idee. Ik gaf mezelf een Dream Tea bij ondernemerscoach Tineke Blokzijl cadeau. Baat het niet, dan schaadt het niet, dacht ik schouderophalend. Maar onder de kundige begeleiding van Tineke vond ik niet zozeer de dromen in mijn ondernemerscarrière, maar ging het meer over mijn privéleven. En over het verlangen naar een plekje om te wonen, ergens buitenaf. Op een (woon)boerderij met veel plek voor de jongens. Waar ik door de keuken naar buiten kon kijken om ze aan te zien komen fietsen van school. En waar ik misschien leuke dingen kon organiseren voor de buurt of, inderdaad, als ondernemer aan de slag te gaan.

Enthousiast belde ik Sander. Hij wil al heel lang een boerderij. Of in ieder geval een vrijstaand huis met uitzicht over een weiland. Eigenlijk hadden we dat als tienjarenplan op de planning staan, maar we waren er al snel over uit: als we het allebei willen, waarom dan niet NU?

Diezelfde avond zaten we naar boerderijen te kijken, maar binnen ons budget was niet heel veel wat ons direct aansprak. Elke dag toch maar weer kijken, net iets andere zoekfuncties en sites om te zoeken, maar nee. Het was het allemaal niet. Tot mijn schoonvader een prachtig huis vond en wij op slag verliefd werden. Maar dat was toch wel echt buiten ons budget.

De eindeloze zoektocht naar een hypotheek

Goed, niet geschoten is altijd mis. Ik belde de ABN, waar onze huidige hypotheek loopt. Want we hebben altijd keurig betaald, nooit achterstanden gehad, we waren daar al klant. Dan moest er toch wel wat mogelijk zijn? Zeker met de superlage rentestand. Ik vertelde de adviseur van onze plannen, onze dromen, wat we wilden gaan doen. Hij hoorde het aan en stelde een aantal vragen. En aan zijn vragen hoorde ik dat hij dezelfde rekentool invulde als die op de website stond. De uitkomst was teleurstellend, maar het meest idiote was zijn laatste commentaar. “Ach mevrouw, dan moet het maat even een droom blijven. Dromen moet je ook houden.”

Met mijn mond vol tanden hing ik op. Ad rem reageren is nooit een sterke kwaliteit van mij geweest. En daarna werd ik boos. Hoe durfde hij? Dat was gewoon ronduit onbeschoft! Gelukkig was onze wraak later erg zoet.

We planden alsnog een bezichtiging bij de boerderij en aansluitend een bezoekje aan de Rabobank. Maar hoewel we daar meer konden lenen, was het alsnog lang niet voldoende. En we hadden het huis inmiddels bewonderd en waren helemaal verkocht… dat moest hem dus echt wel gaan worden. Het was frustrerend dat onze maandlasten ongeveer gelijk zouden blijven, maar door de aangescherpte regels kregen we toch nog nul op rekest.

Eindelijk: een financieel adviseur met de oplossing

Een collega van mij had de oplossing: de financieel adviseur die haar ook had geholpen met haar hypotheek. En toen we vol spanning aan tafel zaten om de eerste proefberekeningen te maken kwam eindelijk het verlossende woord: het moest wel lukken! Voor het eerst hadden we hoop dat het ook daadwerkelijk ging gebeuren.

Ons eigen huis moest echter nog wel verkocht worden. Dus als ware professionals ruimden we op, maakten we schoon, schikten we meubels en lieten de fotograaf komen. Daarna begon het wachten op kijkers. Nou, die hadden we genoeg. En elke keer werd ons huis weer zo opgeruimd dat het leek of de foto’s tien minuten daarvoor waren gemaakt (serieus, het huis is nog nooit zó schoon en opgeruimd geweest). Maar een tweede bezichtiging zat er vaak niet in. En dan duurt wachten zó lang. Zeker als je inmiddels een koopcontract getekend hebt en je nerveus af begint te vragen of het wel allemaal gaat lukken.

Oude huis verkocht!

De verlossing kwam net voor het einde van het jaar. De makelaar was dicht (dat was voor ons ook een verrassing), maar we kregen een berichtje via Marktplaats. Of ze snel konden komen kijken? En twee dagen later was ons oude stulpje verkocht. Als je in die periode van de verkoop zit lijkt het gigantisch lang te duren, maar uiteindelijk heeft onze woning nog geen 2,5 maanden te koop gestaan. We mogen niet klagen!

En toen begon het. Wachten. En nog meer wachten. Reikhalzend keken we uit naar 1 juni. Alvast wat inpakken, plannen maken en nog meer wachten, scholen zoeken en oudste kind voorbereiden was het op 24 mei, een week eerder dan gepland, eindelijk zover: wij tekenden voor ons prachtige nieuwe huis.

Onze droomboerderij is van ons!

Jongens, wat is het prachtig. Ja, er moet een hoop worden geklust, de stress zal ons regelmatig bijna teveel worden maar: als we bij onze fantastische boerderij zijn willen we eigenlijk niet meer weg. En stap voor stap wordt het ons droomhuis terwijl we ruimte voor ruimte onder handen nemen.

Over exact een maand verlaten wij ons huis in Culemborg voorgoed, en hóéven we ook nooit meer weg. Ik kijk er nu al naar uit :)

De moraal van het verhaal: Als je iets echt wil, geef dan nooit op. Er zijn altijd meer mogelijkheden dan je denkt. Bekijk je probleem van een afstand en probeer dan te kijken hoe het wél kan. Het gaat je zeker lukken! Oh, enneh, financier dus niet direct bij de ABN, maar vraag ons de gegevens van onze fantastische en uiterst bekwame financieel adviseur als je ooit wilt gaan verhuizen.