Omdenken voor kinderen: Jong geleerd is oud gedaan

Iedereen die mijn blog een beetje gevolgd heeft in het afgelopen jaar weet het: Ik ben dol op omdenken. Niet alleen voor mezelf, maar ook zeker waar het mijn kinderen aan gaat. Soms maakt het het opvoeden namelijk een heel stuk gemakkelijker. Nog gemakkelijker is het als mijn kinderen het doen. Huh? Omdenken voor kinderen? Kan dat?

Zeker kan dat. Elke keer als zij zelf een probleem tackelen in plaats van mij om hulp te vragen, is er eentje minder voor mij. Weer een balletje minder voor mij om hoog te houden. Of eentje die ik héél ver weg kan gooien (is veel leuker). En Berthold Gunster helpt mij een beetje. Want Omdenken heeft speciaal voor kinderen een boek en een spel uitgebracht. Dat moest ik natuurlijk eventjes bekijken.

Voor de mensen die echt geen flauw idee hebben waar ik het over heb en denken:

Wat is omdenken?

Omdenken is in zijn puurste vorm van een probleem een mogelijkheid maken. Dat klinkt heel simpel maar is het vaak niet. Want als je een probleem hebt, da’s best vervelend. Zelfs volwassenen hebben er nog de grootste moeite mee. Je moet namelijk op een andere manier een probleem gaan benaderen. En dat vergt wat moeite. Het is namelijk heel gemakkelijk om van een mug een olifant te maken. Of een schuimbekkende, vleesetende dinosaurus. Het probleem wordt dan zo groot dat je er niet meer uit komt. Maar het kan ook anders. Misschien is die dinosaurus helemaal niet zo naar. Maar heel aaibaar.

Even stilstaan bij het probleem, dus. Het probleem erkennen. Wat is het probleem? En vanuit daar kun je verder. Is het wel een erg probleem? Wiens probleem is het eigenlijk (ben ik zelf misschien het probleem en heb ik soms de verkeerde verwachtingen)? Kan ik van het probleem een mogelijkheid maken? En ziedaar: Je hebt het eindpunt gehaald en Omdenken uitgespeeld. Easypeasy.

Is mijn kind lastig, of ik?

Okee, soms is het niet zo gemakkelijk en niet alles is om te denken, maar geloof mij: Als je al stil kunt staan bij je probleem heb je de helft al gewonnen. En meer dan ik dacht strandt uiteindelijk bij mijn eigen verwachtingen. Blijkt dus dat mijn kind bijvoorbeeld niet lastig is, maar ikzelf.

Allemaal leuk en aardig natuurlijk, maar onze kinderen, hoe creatief ze ook zijn, lopen nogal eens vast in hun emoties. Voor hun is het een stukje lastiger om te relativeren en stil te staan bij hun probleem. Alsof je een vertrekkende raket even vraagt stil te blijven zweven zodat die meeuw nog even kan oversteken. Gaat niet. Kán gewoon niet.

Lees ook: Omdenken: Wat doet mijn peuter allemaal fout? Wat een mogelijkheden!

Omdenken voor kinderen

Toch kun je het ze leren. Omdat ik ermee bezig ben, zijn mijn kinderen dat ook. Het wordt ze min of meer opgelegd. Mijn jongste is een natuurtalentje. Ik probeer dat alleen maar te stimuleren. Want als zij van jongs af aan problemen leren om te denken, hebben ze daar meteen profijt van. En jij als ouder ook. Win-win.

En ze leren het allerbeste wanneer ze juist niet schuimbekkend over de grond rollen van boosheid omdat ze hun zin niet krijgen. Want ook die momenten zijn er nog steeds. Het allerbest zijn de momenten waarop ze er zelf voor kiezen om te leren. En dan komt het omdenken voor kinderen om de hoek kijken. Dan kun je ze indoctrineren, op twee manieren ;-) Dus als je nog een leuk kerstcadeautje voor je kinderen zoekt, lees dan nog even door.

Het boek “Omdenken doe je zo!”

Voor kinderen vanaf 9 jaar schreef Berthold Gunster het boek “Omdenken doe je zo!” Want kinderen, die lopen ook best tegen problemen aan. En hoe fijn is het voor de zelfredzaamheid van onze bloedjes als ze die zelf kunnen oplossen op een positieve manier?

Op een simpele manier vertelt het boek je dat je van je probleem soms ook een mogelijkheid kan maken. Stap voor stap zie je hoe je soms met een probleem je voordeel kan behalen. En als je dan een mogelijkheid ziet, dan is het geen probleem meer.

Aan de hand van verschillende voorbeelden waar kinderen zich prima in kunnen inleven, vertelt Gunster stap voor stap hoe ze dat kunnen doen. Mijn jongens zijn nog wat aan de jonge kant, maar ook voor mij was het weer even verfrissend om te lezen. Dus is je kind nog wat te jong? Gewoon voor jezelf aanschaffen dan. Ook voor leraren lijkt het boek mij erg geschikt om een klassengesprek mee te voeren.

Het spel “Wie is de beste Omdenker?”

Is je kind niet zo’n lezer? Geen probleem (see what I did there?). Er is namelijk ook een spel, genaamd “Wie is de beste Omdenker?“, waarbij je moet bewijzen of je wel daadwerkelijk kunt omdenken. Het spel bevat 100 kaarten met herkenbare problemen die kinderen moeten omdenken. Wat nou als je geen zin hebt om je kamer op te ruimen? Wat doe je als je vader de hele dag met zijn telefoon bezig is? Hoe ga je ermee om wanneer je klasgenoten je uitlachen om je kleding?

Elke vraag heeft vier antwoorden waar je uit kan kiezen en voor elk antwoord krijg je punten. Wie het meeste punten heeft, wint het spel en is de beste omdenker. En in de tussentijd zijn de zaadjes geplant voor het omdenken in het echte leven.

Het lijkt me een fantastisch spel voor docenten om in de klas te behandelen. Niet alleen als spel, maar de stellingen zijn allemaal enorm herkenbaar. En wie weet schuilt er een super-omdenker tussen de klasgenoten. Iemand die een probleem nog beter kan omdenken dan Berthold.

Mijn kinderen zijn helaas nog iets te jong om het spel te spelen zoals het hoort. Hoewel mijn kleine kleuter wel een prima oplossing heeft voor de fiches: Het is uitstekend vulmateriaal voor de vuilniswagen die hij voor zijn verjaardag heeft gekregen. Goed omgedacht van hem hoor, maar aangezien ik dat een beetje zonde vind heb ik het doosje maar even verstopt.

In de tussentijd oefen ik gewoon zelf even mijn omdenken skills. Want dat kind in ons, mogen we uiteindelijk nooit verliezen. :-)

Het boek Omdenken doe je zo!” en het spel “Wie is de beste omdenker?” zijn onder andere verkrijgbaar bij Bol.com, Bruna en natuurlijk in de winkel van Omdenken.

Dit artikel bevat opgestuurde producten, maar het maakt de review niet minder eerlijk.