Dingen die je moet weten over het boerderijleven

We hebben nu twee weken de sleutel van ons pandje in het buitengebied van Doesburg. Elke keer als ik er ben waan ik me op vakantie, ondanks dat het fulltime keihard klussen is. Maar er zijn ook een aantal puntjes binnen het boerderijleven waarvan ik denk: dat had ik natuurlijk kunnen weten!

Want ondanks dat wij niet helemaal in de middle of nowhere zitten, zijn er wel wat dingetjes die… nouja, opvallen. In positieve en negatieve zin.

Vliegen, vliegen, vliegen…

Echt jemig. Heb je wel eens een hoop vliegen in huis gehad? Of een fruitvliegjesplaag? Tel er daar even 6000 bij op en je komt nog niet in de buurt van wat wij inmiddels binnen hebben zitten. Ook heel vervelend, ik schilder dus momenteel 14 deuren 28 deurkanten, 3 lagen verf per kant en op elke laag zitten steeds minimaal 3 vliegen. Blijkbaar zijn de vliegenhersentjes niet voldoende geëvolueerd oorzaak en gevolg te zien. “Oh, mijn broer zit vast en sterft een langzame, gruwelijke en pijnlijke dood, dan moet ik daar maar niet gaan zitten.” Zo denken ze dus niet. Ik hoop overigens niet dat die dooie vliegen in de verf me karma punten kosten, want er zijn al minimaal twee zwermen overleden.

Dat er een vlieg op je geverfde deur gaat zitten. pic.twitter.com/YkmdjTyh9J

— Linda (@DeOnvolmaakte) 7 juni 2017

Pollen en pluizen

Ik doe een dankgebedje aan de hogere machten dat geen van ons opgezadeld is met hooikoorts. Dan heb je best wel een probleem. En heb je van die mooie snelgroeiende pluisbomen op je erf, doe je er goed aan om in de pluizentijd dus geen ramen en deuren van je auto open te laten staan (of woonkamer, als je daar dus 7 deuren aan het schilderen bent). Toen ik vanmiddag wegreed kwam ik erachter dat er best veel pluis in je auto kan waaien, binnen een paar uurtjes. Dat waaide vervolgens voor mijn neus allemaal weer naar buiten. Béétje mistig, zegmaar. En ohja, die vliegen? Die vinden auto’s ook leuk. Dus ik heb er maar een paar meegenomen naar Culemborg (en de helft onderweg het raam uit gekieperd).

Huis verbouwen vs boerderij verbouwen

Goed, we hebben het een ietsiepietsie onderschat. Niet zozeer de omvang (want we wisten dat het veel was) als wel de omvang van het moderniseren van een huis wat in de jaren 80 is blijven hangen. Zegmaar, met schrootjes aan het plafond en heel donkere deuren en kozijnen, waar minimaal 3 lagen verf op moeten voordat het enigszins dekt. Inmiddels doe ik 8 deuren tegelijk. Daarna nog 12 te gaan. En wat te denken van het isoleren? 120 vierkante meter glaswol wordt er de komende weken in ons dak geprakt. 105 vierkante meter gipsplaat ligt te wachten om daarbovenop geschroefd te worden. Even iets anders dan een huis met maar een paar witte deuren en één miezerig zoldertje dat geïsoleerd moet worden.

 

14 deuren, 28 kanten, minimaal 56 lagen verf. Eeeeeen… go! pic.twitter.com/VrSr1a1L3o

— Linda (@DeOnvolmaakte) 4 juni 2017

Woonerf versus buitenaf

In Culemborg woonden we in een doodlopende straat. Officieel geen woonerf, maar het leek er wel verdacht veel op. Kun je je kinderen dus gewoon de straat op schoppen en het gaat wel goed. Hoe anders is dat in Doesburg, waar we langs een drukke 60km weg wonen (en waar iedereen dus 80 rijdt). Als een havik houd ik mijn kinderen in de gaten. Maar ineens stond de jongste toch bij de weg auto’s te kijken. “Daar mag ik niet lopen he, mama,” verkondigde hij. Mijn hart zat in mijn keel en no way dat hij nog op het erf komt vóórdat de landhekken geplaatst zijn. Dus gemeente Doesburg, kom maar op met die wegversmallingen en drempels. Ik ben voor! Kinderen en verhuizen is dus een uitdaging op zichzelf.

Brievenbus? Hoezo?

Koop je een “normaal” huis, is de kans groot dat je een brievenbus in je deur hebt zitten. Nooit over nagedacht dus. Tot de vorige bewoner zei: “Kopen jullie zelf een brievenbus? Dan kom ik die van mij ophalen.” Ohja, oeps. Dus ging ik op brievenbussenjacht. En weet je dat er ook nog richtlijnen van PostNL zijn waar een brievenbus aan moet voldoen? Nouja, ik heb ze zegmaar bekeken en overboord gegooid, want inmiddels hebben we dus zo’n kekke Amerikaanse brievenbus met klepje én vlaggetje. Eens kijken of onze postbode het snapt of volledig uit zijn plaat gaat. Gokje dus. Ohja, en als het regent moet je je brievenbus dus door de regen heen gaan legen. Ben benieuwd hoe we dat straks vinden (of we die post gewoon een dagje langer laten liggen).

Ruimte? Zat!

Zoals onze buurman in Culemborg zo treffend zei: “Ons hele huizenblok inclusief tuinen past in jullie erf en dan nog houd je ruimte over.” Ja. Leuk he? Goed, het is wat onderhoud (we moeten écht een zitmaaier gaan aanschaffen want onze jongste komt niet meer boven het gras uit) maar jongens, als het af is, is het prachtig. We hebben een fantastisch uitzicht. En het is allemaal van ons. Everything the light touches is our kingdom, en die shizzle (bonuspunten als je meteen de film kunt benoemen). Qua uitzicht dan. Laat staan de ruimte die we hebben in huis en in de schuur! We zien zoveel mogelijkheden voor de toekomst dat we niet aan plannen maken toekomen.

Muizen

Nou okee, ik heb ze dus nog niet gezien. Maar aangezien wij behoorlijk aan het slopen en breken zijn, vinden we overal kleine muizenkeuteltjes. Oh, en af en toe een aangevreten leiding. Dat wil zeggen dat die muizen dus wel ergens huizen. En waarschijnlijk ergens binnen. Is ook niet gek met zoveel velden om ons heen. Groot voordeel? Als mensen nu vragen: “Ga je ook dieren nemen?” kan ik met een volmondig “JA!” antwoorden. Wij gaan een bataljon katten optrommelen!

Heerlijk boerderijleven

Vooralsnog vordert het werk langzaam maar gestaag en we hebben nog genoeg te doen, maar jeetje. Elke keer als ik er ben wil ik er niet meer weg. Het huis voelt goed, het huis wordt prachtig gemoderniseerd en richting 21e eeuw geslingerd. Wij bouwen aan ons eigen kasteel in een fantastische omgeving.

Overweeg jij ook een boerderij te kopen? Dan weet je dus al een beetje wat je kunt verwachten. Maar ga ervoor! Want het boerderijleven is goed. Zelfs met die tien miljoen vliegen.