Boodschappen doen met peuters: 10 tips

Sommige mensen verklaren me voor gek, maar vrijwel elke week ga ik boodschappen doen in het gezelschap van mijn peuters. Ik hoef niet per sé op vrijdagochtend met twee peuters boodschappen te gaan doen, ik kan het ook op zaterdagochtend doen zonder peuters. Maar ik vind het belangrijk dat zij met situaties als een supermarkt om leren gaan en (hopelijk ooit) zich leren gedragen in het openbaar. Omdat het nu peuters zijn trekken ze er weinig van aan, maar ik heb goede hoop dat het over een paar jaar zijn vruchten af werpt. En nu? Nou… de ene keer gaat het beter dan de andere.

Er zijn een aantal simpele survival tips die meestal wel werken (en die ik allemaal proefondervindelijk heb vastgesteld) en die mij goed door de supermarkt heen krijgen.

1. Goede voorbereiding. De allerbelangrijkste stap die je maar kan hebben. Maak van tevoren een boodschappenlijstje zodat je je niet in de winkel met twee kinderen om je heen hoeft af te vragen wat je in godsnaam ook alweer wilde gaan kopen. En zorg voor voldoende omkoopmateriaal.

2. Ga niet als één van de twee per sé niet wil. Stel het dan een halfuurtje uit. Hierin je eigen zin doordrukken resulteert in een ware machtsstrijd die in de supermarkt zwaar bevochten gaat worden. Probeer het dus later nog eens. De hele dag thuis heibel? Ga dan deze week maar een keer zonder peuters. Masochisme gaat wellicht wat te ver :)

3. Eenmaal bij de supermarkt: Pak een winkelwagen én een mandje; plaats dit mandje op de plek voor het kratje. Er komt namelijk een moment dat beide peuters in de kar willen zitten en je moet toch voldoende ruimte hebben om spullen in te laden.

4. Bezwijk NIET voor de kinderkarretjes. Nooit. Ja, het staat enorm schattig, zo’n kleintje achter zo’n karretje. Maar met twee peuters is één karretje niet genoeg en wil de andere ook. Als de één wel mag en de andere niet, heb je oorlog. Twee kinderkarretjes is helemaal geen goed idee; dan ben je namelijk geen boodschappen meer aan het doen, maar je kroost aan het zoeken die vrolijk door de winkel scheuren. En als je ze dan bij elkaar hebt, zijn ze klaar met de karretjes en sta je dus met drie karren.

5. Snoer te allen tijde één kind in de winkelwagen. Dat zitje is er niet voor niets. Eén kind is nog wel bij zijn lurven te grijpen, maar twee wordt lastig. Kan wel, maar uiteindelijk wil je toch boodschappen doen. Is de “karzitter” het er niet mee eens en zet ie het op een brullen? Zet je omkoopmateriaal in (zie stap 1). Omkoopmateriaal vergeten? Trek iets uit de winkel wat niet gewogen hoeft te worden en maak het alvast open (ik kom regelmatig met een aangebroken pak liga’s aan bij de kassa).

6. Laat ze een boodschap vasthouden (en dan iets dat niet kapot kan. Een pot jam is geen goed idee, kan ik je uit ervaring vertellen). Vinden ze leuk en ze zijn minimaal vijf minuten zoet. Kun je minimaal een kwart van je lijstje verzamelen voordat ze er klaar mee zijn.

7. Stel ze het speelhoekje in het vooruitzicht. Mijn supermarkt is gezegend met een speelhoekje met touchscreen, waar de kleintjes leuke spelletjes op kunnen spelen. Dat hoekje bewaar ik voor het laatst: zij doen de spelletjes, ik haal in die omgeving de laatste boodschappen bij elkaar. Als ze er klaar mee zijn, ben ik dat ook en kunnen we naar de kassa.

8. Laat ze helpen bij de spullen in de kar (of mandje) leggen, en laat ze ook helpen met het uitladen van de spullen. Prijs ze hierbij de hemel in en ze zijn helemaal trots. Win-win! Soms kost het wel wat overtuigingskracht om het artikel wat zíj vasthouden aan de cassière te kregen, maar if all else fails: snel weggrissen, laten scannen, en voordat ze het in de gaten weer terug stoppen in hun kleine klauwtjes.

9. Zet éérst je kinderen vast in de auto, en ga dan pas de boodschappen in de tassen overhevelen. Ik gooi alles bij de kassa altijd terug in de kar en pas als mijn Monsters vastgesnoerd zitten, kan ik op mijn gemak de boodschappen sorteren en inpakken.Hoef je ook al die tassen niet óók nog mee te slepen de winkel in.

10. Zet eenmaal thuis een scherm aan met iets dat ze geweldig vinden, met desnoods nog wat omkoopmateriaal. Zo kun je in alle rust de boodschappen opruimen. Of vraag of ze een goede helper willen zijn en mee willen helpen. Soms werkt het, soms willen ze niet. Het kost je misschien iets meer tijd (om de boodschappen daarna ook echt goed op te ruimen), maar je hebt er wel een blije peuter van.

Klaar! :)