Mijn kleuter heeft monsters in zijn kamer. En opeens werd hij zo bang dat hij als hij ’s nachts wakker werd, niet meer kon slapen. Lag ie ineens bij ons in bed. Na twee nachten op rij moest er dus iets gebeuren. Maar wat kun je doen tegen de fantasie van je kind en hoe krijg je de monsters onder controle?
Terwijl ik wet inspiratie zocht op internet kwam ik voor- en tegenstanders tegen van het “meegaan in de beleving van je kind”. Ga je teveel mee in de beleving is dat een bevestiging voor kindjes dat ze er écht zijn, en stapelen de problemen zich alleen maar op. Maar ontkennen helpt ook niet. Ik neem het hem niet kwalijk, want zelf heb ik ook nog wel eens monsters onder mijn bed. Ik kijk een horrorfilm en ga écht niet meer rustig slapen, dus ik kan mezelf de angst van mijn zoon levendig voorstellen. In zijn beleving (en de mijne) zijn ze dus gewoon hartstikke echt.
Maar mijn slaap is me ook nog wel een béétje heilig, dus we moesten wat verzinnen. We zochten naar manieren waarin we meegaan in zijn beleving, maar waarbij we hem ook onoverwinnelijk konden maken. Naast dat ik zelf creatief aan het denken was geslagen, vroeg ik ook mijn lezers op Facebook naar hun beste tips. Inmiddels hebben we een aantal methodes geprobeerd. Voor jullie gemak zet ik ze op een rijtje in drie overzichtelijke stappen, zodat ook jullie straks als experts monsters bestrijden.
Stap 1: Jaag de monsters weg
Als er monsters zijn, kom je er niet onderuit, je moet ze éérst wegjagen. Hoe dan?
- Jaag samen met je kind de monsters uit de kamer. Liefst met veel kabaal. Zet desnoods het raam open, zodat ze daardoor naar buiten vliegen.
- Laat je kind de monsters aanwijzen en boks de monsters in elkaar. Uiteindelijk kom jij natuurlijk als winnaar uit de bus. Kanttekening van de tipgeefster: Het kan leiden tot hilariteit bij je kroost en tot heel veel extra monsters die spontaan uit diverse hoeken opduiken… en die je dus ook moet wegboksen. Eén voordeel, je hebt je rondje sportschool meteen maar weer gehad..
- Zet je boze-moeder-stem op (ja, die heeft écht iedereen), zet je handen op je heupen en vertel de monsters met luide stem dat ze ON-MID-DEL-LIJK DE KAMER MOETEN VERLATEN. Als je kind ervan onder de indruk is, zijn de monsters dat ook.
- Laat je kind zelf een toverspreuk verzinnen waarmee de monsters weggetoverd worden. Want, zo zei de tipgeefster, als je zelf iets verzint met Simsalabim, dan werkt het natuurlijk niet.
Stap 2: Monsters weggejaagd? Houd de kamer monstervrij!
Als je ze eenmaal weggejaagd hebt, ben je er nog niet. De kamer moet namelijk monsterproof gemaakt worden, anders komen ze weer terug.
- Sluit de plekken waar monsters zich verstoppen (je kind weet waar ze zitten, wedden?), hermetisch af. Bij mijn kind zitten ze in de kast. Die kast wordt inmiddels met een veter door de handgrepen heen dichtgeknoopt, waardoor de monsters er niet meer in kunnen komen. Werkt hier als een tierelier. Heb je een stoere ketting met een hangslot? Supergaaf! Vergeet alleen niet waar je het sleuteltje neer legt.
- Zitten ze onder het bed? Koop een rol afzetlint en span die rondom je bed. Weten ze dat ze daar niet mogen komen.
- Maak een spoken-stoplicht van papier en hang het op bij de deur. Kleur vooral het rode licht in, weten ze dat ze moeten stoppen. Deze werkt hier ook echt (bedankt, tipgeefster!).
- Anti-Monsters Spray! Neem een lege sprayflacon en maak een mooie tekening op de zijkant… van een monster natuurlijk. En zet er vervolgens met rood een heel dik kruis doorheen. Vul met water (voor een geurtje, meng er een beetje lavendelolie doorheen) en tadaa! Je monsterspray is klaar! Spray vervolgens in alle gaten en (donkere) hoekjes en er is geen monster dat meer in de buurt durft te komen. Niet zo’n tekenaar? Geen probleem, via Google kom je zat afbeeldingen tegen die je er met plakband op kan plakken. Extra tip: Laat de anti-monster spray naast het bed van je kind staan zodat hij zelf opnieuw kan sprayen als het nodig is. Mijn kleuter stond om drie uur ’s nachts naast mijn bed. “De monsterspray is uitgewerkt, mama.”
- Maak het de monsters duidelijk dat ze niet welkom zijn. Maak samen met je kind een anti-monster-poster die je op je deur kunt hangen en laat de monsters zien dat ze de kamer absoluut niet naar binnen mogen.
Stap 3: Hardnekkige monsters bestrijden
Sommige monsters zijn gewoon wat hardnekkiger dan andere. Maar gelukkig kun je het kinderbed zelf ook monsterproof maken.
- Weet je dat knuffelbeesten de ultieme monsterbestrijders zijn? ’s Nachts zorgen zij ervoor dat de monsters niet in de buurt van het bed durven komen. Want knuffelbeesten ontpoppen zich tot ninja’s, ridders, superprinsessen en politieagenten en beschermen je kind. Hij is tenslotte hun allerbeste vriend en die wil je toch niks laten overkomen? Zet ze dus op een rijtje in het bed en eentje bij het hoofd van je kind (tip van een lezeres: Liefst een grote). Hem overkomt niets meer.
- Monsters zijn doodsbang voor honden, wist je dat? Mijn kind ook overigens. Hij heeft wel een knuffel van een wolf, da’s de enige hond die hij wel leuk vindt. Ik besloot eens te kijken of we dat konden gebruiken. Dus ik vertelde hem: “Weet je wat ik vandaag hoorde? Dat monsters héél bang zijn voor honden.”Hij moest er even over nadenken, maar hij kon zich dat natuurlijk wel levendig voorstellen. “Wat slim van jou, mama!” was zijn enthousiaste reactie. Dus hingen we de wolf die avond over zijn bedrand heen zodat de monsters niet bij het bed durfden te komen. En hij heeft keurig het klokje rond geslapen. Heb jij een echte hond en wil die voor de deur van je kind slapen? Ik nodig je uit om het te proberen en mij te laten weten of het op die manier ook werkt!
- Komen ze toch steeds terug? Verzin dan een monster-vrije zone. Hier was een bedtent de oplossing. Want monsters die kunnen én durven niet in een tent als er op de buitenkant dinosaurussen zitten hoor. Heus niet.
Bonus: Monsters Inc. kijken
Okee, deze moet ik even uitleggen. Want waarom zou je in godesnaam een monsterfilm aan zetten om je kind mínder bang te maken voor monsters? Let op. Mijn kinderen kijken deze film al jaren. Ze vinden de films geweldig, juist omdat de meeste monsters leuk zijn. Ze leerden al snel het onderscheid tussen goede en slechte monsters en dat er dus ook heel lieve zijn.
En de beste boodschappen uit de film:
- Monsters zijn hartstikke bang voor kinderen;
- Ze willen je juist niet laten schrikken, maar laten lachen;
- Er zijn ook heel goede en lieve monsters die zélf slechte monsters bestrijden;
- Live and learn. Voor de zekerheid kun je je kamer helemaal overhoop halen om het monsters zo moeilijk mogelijk te maken om bij je bed te komen. Waarschijnlijk hoef je daarvoor niet heel veel extra’s te doen. Pas wel op Legoblokjes, want als je zelf je grut naar bed brengt en daar op gaat staan, denken ze dadelijk dat jij het monster bent. ;)
Werkt perfect. En heb je een Sully of Mike knuffel, zet je die gewoon op wacht. Want die zijn dus “wel lief.”
Wat waren jouw manieren om je kind te helpen met zijn monsters?
War heerlijk geschreven weer. Moest er erg om lachen. Gelukkig hebben wij nooit monsters in huis ?
Inderdaad wegjagen door te lachen en “poepies” te laten ? werkte hier best goed.
Hahaha, wat heerlijk geschreven en leuk om te ontdekken via Merel! Zelf doe ik – samen met dochtertje als ze er last van heeft. Van monsters dus – een check. Ook al zeg ik dat monsters niet bestaan kijk ik toch ‘voor de zekerheid’ alle hoeken en gaten na. Ook onder het bed. En inderdaad. Die stoere moederstem ;)