Data off, life on: Een dag zonder mobiel

Soms heb je ineens zo’n aha! momentje in je leven. Zo’n lampje wat ineens boven je hoofd aan gaat. Afgelopen week had ik zo’n moment, toen mijn peuter om aandacht vroeg en ik nog even snel iets af wilde lezen op mijn mobiel. Waarom in ’s hemelsnaam? Dus binnenkort ga ik het doen: mijn persoonlijke data off, life on challenge.

“Mama, mama, kijk!”

“Even wachten, mama is even bezig.” Mijn peuter hangt inmiddels aan mijn been. “Ik wil koprollen!” roept hij, terwijl hij mijn hand pakt om me mee te trekken.

“Doe maar even zelf.” Ik scroll op mijn mobiel. En ineens bedenk ik me: waar ben ik nou helemaal mee bezig? Ik lees een middelmatig artikel wat ik niet eens megaboeiend vind, maar wat toevallig voorbij komt op mijn tijdlijn en daarom moet mijn kind wachten. Het bevestigt wat ik stiekem al lang wist: Ik ben kneiterverslaafd aan mijn mobiele telefoon. Snel leg ik het kreng weg en ik durf er een uur niet meer naar te kijken.

Verslaafd aan mijn telefoon

Het is zo gemakkelijk. Ik grijp al naar mijn telefoon wanneer ik wakker word. Even snel kijken of ik wat gemist heb. Wat mijn Facebook- en Twitter kennissen hebben gedeeld. Gauw door naar het nieuws en heb ik misschien ook een paar mailtjes? Dan sta ik op, kleed ik mezelf en de kinderen aan. Zodra we beneden zijn krijgen de jongens te eten en grijp ik weer naar mijn mobiel. Want jongens, er is vast wat gebeurd in de tussentijd. Het gaat de hele dag door.

Even pauze? Mobiel mee. Pokémon vangen, Facebook kijken, Twitter bijscrollen, en ohja, Instagram heb ik ook. Tijdens het koken, na de bedtijd van de kinderen. ’s Avonds zitten we op de bank. We kijken een serie, maar tijdens elke break grijpen we collectief naar onze mobiele telefoons. En soms ook even tussendoor. In bed lees ik de laatste nieuwtjes van mijn vrienden voordat ik de wekker aan zet en onder het dekbed duik.

En wat lezen we nu helemaal? Inhoud waar we niet zonder kunnen leven? Nee, we zien de hapjes van de buren en een kattenfilmpje (okee, die zijn leuk), en misschien zien we nog een foto met een duckface. Inhoud waar we eigenlijk prima zonder kunnen, maar ik ben zo verslaafd dat ik automatisch begin met scrollen. Waar gáát dit over?

Herkenbaar?

Vandaag zat ik in de trein. De ouderwetse krant is vervangen door de mobiel. Maar heel bewust legde ik de telefoon aan de kant en keek ik naar buiten. We zien niet meer wat er om ons heen gebeurt. Bewust kijk ik vandaag eens om me heen. Naar de mensen, de treinen, de stad Amsterdam welke overstroomt door meivakantie-toeristen (daar moest ik ook wel kijken om te voorkomen dat ik ondersteboven werd gelopen).

Data Off, Life On

Ik ben ervan overtuigd dat social media mijn leven beperkt. Niet alleen omdat ik niets meer van mijn omgeving zie, maar ook vanwege de diverse algoritmen mij denken te kennen, waardoor ze me alleen maar laten zien wat zij denken dat ik interessant vind. En heel veel vind ik niet eens interessant.

Maar ik ben ook zo’n Smombie. Een smartphone zombie. Als ik mijn telefoon pak om iets op te zoeken, start ik automatisch een van de social media kanalen op. Gedachteloos gaat mijn vinger naar de Twitter knop. Voordat ik bij mijn uiteindelijke doel ben, heb ik al diverse apps bekeken voordat ik me bedenk waarom ik dat ding ook alweer oppakte.

En ineens ben ik er klaar mee. Ik ben een slaaf van mijn mobiele telefoon en dat wil ik helemaal niet. Ik wil er NU iets aan doen.

In de afgelopen weken las ik op een van mijn favoriete blogs, LilyRose, over de Data Off, Life On week (ja, op mijn mobiel). Een week lang detoxen van je mobiele telefoon. Na het lezen van hun ervaringen ga ik het in ieder geval één dag proberen. Een dag geen Whatsapp, Facebook, Twitter, Instagram en alle aanverwanten. Geen Nu.nl, geen WeerOnline, niks. Het enige waar mijn telefoon voor gebruikt gaat worden is bellen en sms. Voor de rest gaat alles uit. Ook mijn laptop raak ik die dag niet aan.

Ik ga dus zelfs geen foto’s met mijn telefoon maken. Ik heb een supermooie Nikon, die kan ik echt wel eens wat vaker gebruiken.

Minstens een dag offline

Op Koningsdag is het zover. Ik ga de hele dag offline. De avond ervoor dus eigenlijk al, want de data gaat off op woensdag bij bedtijd. En gaat vrijdagochtend pas weer aan. En als het me nou enorm goed bevalt, maak ik er twee dagen van. Ik weet nog niet of ik dat al aan kan, maar wie weet. En in de tussentijd leg ik de mobiel iets vaker aan de kant, omdat ik hem niet altijd in het zicht hoef te hebben.

Ik wil me bewuster zijn van mijn kinderen. Van mijn omgeving. Van het leven. Dus data off, life on.

Binnenkort vertel ik hoe het me beviel. Of niet, als het me zo goed bevallen is dat ik voortaan internetloos door het leven ga. ;)

Lees ook: Lieve moeders, veroordeel mij niet!